banner
19 სექტემბერი 2016 | 08:20 მიხეილ კუკავა

რას ვერჩი ქართულ სადღეგრძელოებს

https://eugeorgia.info/uploads/blog/რას ვერჩი ქართულ სადღეგრძელოებს

ბოლო შვიდი წელია ქართულ სუფრაზე არ ვყოფილვარ, სანამ გუშინ ძირითადად ახალგაზრდებისგან შემდგარ ჯგუფთან ერთად არწივის ხეობაში და ხორნაბუჯზე ლაშქრობის შემდეგ ერთ რესტორანში მათთან ერთად არ აღმოვჩნდი. მოკლედ, ამ ადამიანების ასაკმა და განათლებამ მაფიქრებინა, რომ ეს ხალხი არ დალევდა იმ სადღეგრძელოებს, რის გამოც ქართულ სუფრებს გავურბივარ. მოლოდინი არ გამართლდა. ამ სუფრაზეც შეისვა „საქართველოს გაუმარჯოს”, ჩვენი სიყვარულის (იგულისხმება სუფრაზე მსხდომნი), მეგობრობის და ხვალინდელი დღის სადღეგრძელოები. ამ სადღეგრძელოებს გვთავაზობდა ერთ-ერთი ჩვენი თანამოლაშქრე ბიჭი, რომელმაც თქვა მე თამადა არ ვარო, თუმცა ტრადიციული თამადისგან მხოლოდ იმით განსხვავდებოდა, რომ დალევას არ გვაძალებდა.

ჩემი მოკლე ჭკუით, ყველა ეს ქართული სადღეგრძელო ერთი საშინელებაა, მაგრამ განსაკუთრებით გამაღიზიანებელი „საქართველოს გაუმარჯოს” და ჩვენი სიყვარულის (იგულისხმება სუფრაზე მსხდომნი) სადღეგრძელოები იყო.რას ვერჩი ამ ორ სადღეგრძელოს ან ამ პატიოსან ახალგაზრდებს

"საქართველოს გაუმარჯოს"

„საქართველოს გაუმარჯოს” ნიშნავს საქართველომ გაიმარჯვოს და დიდხანს არსებობდეს. ჩემი გამოცდილებით, „საქართველოს გაუმარჯოს” სადღეგრძელოების უმეტესობა ხშირ შემთხვევაში სიყალბეა, რადგან:

ამ სადღეგრძელოს ძირითადად ის ადამიანები ამბობდნენ (ბევრ მათგანს ვიცნობდი), ვისაც ამ ქვეყნის გამარჯვება და დიდხანს არსებობა საკუთარი მონაწილეობის გარეშე უნდოდა (ძლევაი საკვირველი). ცხადია, ეს ქვეყანა თავისი მოქალაქეების უმრავლესობის მონაწილეობის გარეშე ვერ გაიმარჯვებს და ეს ძლევაი საკვირველი არ მოხდება. ის ადამიანები, ვისაც ამ ქვეყნის გამარჯვება და დიდხანს არსებობა საკუთარი მონაწილეობის გარეშე უნდა, უმრავლესობაში არიან.

თუ ქვეყნის მოსახლეობის უმრავლესობას საკუთარი მონაწილეობის გარეშე უნდა ქვეყნის გამარჯვება, სტატისტიკურად გაცილებით უფრო სავარაუდოა, რომ რომელიმე სუფრაზე უმეტესად ესეთი ხალხი მოხვდება (შესაბამისად, იმის ალბათობა, რომ გუშინ იმ სუფრაზე ამ ახალგაზრდებს ამ ქვეყნის გამარჯვება და დიდხანს არსებობა საკუთარი მონაწილეობის გარეშე უნდოდათ უფრო მაღალია ვიდრე იმის, რომ არ უნდოდათ). სხვათაშორის, „საქართველოს გაუმარჯოს” სადღეგრძელოს კომუნისტური საოკუპაციო რეჟიმის ფუნქციონერებიც სვამდნენ. იმას კი არ ამბობდნენ საბჭოთა საქართველოს გაუმარჯოსო, ამბობდნენ საქართველოს გაუმარჯოსო და იმათ, რომ ამ ქვეყნის გამარჯვება არ უნდოდათ ხო ცხადია. ეს არ ნიშნავს, რომ რადგან ისინი სვამდნენ ამიტომ არავინ უნდა დალიოს. ეს ნიშნავს, რომ უნდა დავფიქრდეთ ჩვენ რას ვაკეთებთ ან რის გასაკეთებლად ვართ მზად, რომ ამ ქვეყანამ გაუმარჯვოს.

„საქართველოს გაუმარჯოს” სადღეგრძელოს მოსდევს ხოლმე სიყვარულის ახსნა, თუ როგორ გვიყვარს ეს ქვეყანა. სიყვარული, მათ შორის სამშობლოს სიყვარული, ინტიმური გრძნობაა და ხმამაღლა გამოცხადებისთანავე რაღაც სიყალბის ელფერს იძენს: საქართველო უამრავი მდგენელისგან შედგება. მე, მაგალითად, მიყვარს ქართული ენა და ყველა გზით ვცდილობ დავიცვა ეს ენა ბარბარიზმების არგამოყენებით და ამ ბარბარიზმების ჩამონათვალის შედგენით და გავრცელებით (ვიცი, რომ თუ ასე გავაგრძელებთ, ბარბარიზმები მსოფლიოს ამ ერთ უნიკალურ ენას 2-3 საუკუნეში ბოლოს მოუღებს). ძალიან მიყვარს ქართული მწერლობა და ამ ქვეყნის მატერიალური კულტურა და ვცდილობ როგორც ერთის, ისე მეორის პოპულარიზებას ამ ქვეყნის გარეთ. ძალიან მიყვარს ამ ქვეყნის ბუნება და ამ ბუნების ძეგლები და ვცდილობ როცა შემიძლია ყოველთვის ნაგვისგან გავწმინდო, თუნდაც ეს ნიშნავდეს საკუთარი თავის და სხვების იძულებას ტომრებით ვათრიოთ ნაგავი.

მაგრამ, მიუხედავად ამისა, ამ ქვეყანაში არ მიყვარს უამრავი რამ და ამის გამო ამ ქვეყნის მიმართ, როგორც ინგლისურში ამბობენ, სიყვარულ-სიძულვილის დამოკიდებულება მაქვს. ეს ამბივალენტურობა და წინააღმდეგობრიობა არის ის, რის გამოც არ ვარ დარწმუნებული, რომ ეს ქვეყანა მთლიანობაში მიყვარს. თუმცა იმის გამო, რაც ამ ქვეყანაში მიყვარს, უკვე წლებია ფსიქოლოგიურად ვამზადებ თავს ტყეში პარტიზანული ბრძოლისთვის, თუ რუსეთი ამ ქვეყანაში განმეორებით შემოიჭრება; ვიხდი, მაგალითად, არარეზიდენტისგან მიღებულ ანაზღურებაზე საშემოსავლო გადასახადს, რაც შენ უნდა დაბეგრო და თუ არ დარეგისტრირდები და არ დაბეგრავ, ვერც ვერავინ გაიგებს, რადგან ფინანსთა სამინისტროს შემოსავლების სამსახური ამას არ ამოწმებს. თუ ჩემს კუთვნილ ბინას ოდესმე გავაქირავებ, საშემოსავლოს აუცილებლად გადავიხდი. სამას ლარზე მეტი ღირებულების ონლაინ ნაყიდი ნივთის უფრო ნაკლებად ფასად ჩვენება არასდროს მიფიქრია და ყოველთვის სიხარულით ვიხდი დღგ-ს. ეს არის ჩემი მონაწილეობა.

რასაკვირველია, მიუხედავად ამ სიყვარულ-სიძულვილის დამოკიდებულებისა, ამ ქვეყნის გამარჯვება და დიდხანს არსებობა ცხოვრებაში ყველაზე მეტად მინდა, მაგრამ არა მხოლოდ მინდა, ამაში ვმონაწილეობ კიდეც. საქართველოს ამ სადღეგრძელოს, როგორც ვთქვი, თითქმის ყოველთვის (გუშინდელი სუფრა უიშვიათესი გამონაკლისი იყო), მოჰყვება ხოლმე საქართველოს სიყვარულის ახსნები, ანუ თუ ეს სადღეგრძელო თქვი, შენც ავტომატურად მიეთვლები ამ ქვეყანაზე გაგიჟებით შეყვარებულთა რიცხვს. მე არ მინდა ვინმემ მაიძულოს ვთქვა ის, რომ მიყვარს ეს ქვეყანა, მაშინ როცა არ მიყვარს, ან მაინცდამაინც მე არ მაიძულოს, მაგრამ ამ სადღეგრძელოს მიუღებლობის გამო იძულებული ვიყო სხვებსაც დისკომფორტი შევუქმნა ჩემი დამოკიდებულების გამოხატვით.  

სანამ ქართულ სუფრებზე დავდიოდი „საქართველოს გაუმარჯოს” სადღეგრძელოს ჩანაცვლებას ყოველთვის ვცდილობდი „ჩვენ ჩვენი წილი ვაკეთოთ” და „პასუხისმგებლობის გამოჩენის” შინაარსის სადღეგრძელოებით, მერე მივხვდი, რომ ამ სუფრების სიყალბეს და თვალთმაქცობას იმდენად ვეღარ ვიტანდი, იქ გაჩერება უბრალოდ აღარ შემეძლო.

 „ჩვენს სიყვარულს გაუმარჯოს” (როცა იგულისხმება სუფრაზე მსხდომნი)

გუშინ ამ მოლაშქრეებს სუფრაზე თამადამ, რომელიც საკუთარ თავს თამადას არ ეძახდა, გვითხრა, რომ ჩვენ, ამ მოლაშქრეებს, რომელთა უმეტესობაც იმ დღეს პირველად შევხვდით, ერთმანეთი გვიყვარს.

ჩემი მსოფლმხედველობის ქვაკუთხედი არის ის, რომ ადამიანები ძირითადად კარგები არიან და ცხოვრებაზე და ადამიანებზე გაბოროტებულ ადამიანებად მეჩვენებიან ისინი, ვინც ფიქრობენ, რომ ადამიანები ძირითადად ცუდები არიან. შესაბამისად, საზოგადოდ, ადამიანები მიყვარს და ვენდობი და მჯერა მათი (თუ გინდათ დაარქვით ამას მოყვასის სიყვარული, თუ არა და რაც გინდათ). ძალიან არ მინდა ადამიანების ეს რწმენა ოდესმე შემერყეს და ვიქცე განხიბლულ ადამიანად (disillusioned ასე მოვთარგმნე), რადგან თუ ასე განვიხიბლე, მეეჭვება საკუთარ თავთან კონფლიქტს მოვერიო.

მიუხედავად ამისა, როცა კონკრეტულ ადამიანს დამიყენებ წინ და მე მეტყვი, ეს ადამიანი შენ გიყვარსო, მე ვერ გეტყვი, რომ მიყვარს. შეიძლება ეს ადამიანი მომწონდეს, დადებითი განწყობა მქონდეს, რაღაც თბილმა გრძნობებმა ამამოძრაოს მის მიმართ, მაგრამ როცა კონკრეტულ ადამიანს დამიყენებ, რომელსაც ვხედავ, რომლისაც მესმის, რომელსაც ვგრძნობ, გეტყვი, რომ ამ ადამიანის შესაყვარებლად დრო დამჭირდება, თუ საერთოდ შემიყვარდა. თუ სადღერძელოთი იმის თქმას მაიძულებ, რომ ყველა თანამოსუფრე მიყვარს, ან, როგორც ვთქვი, არ მაიძულებ, მაგრამ ყველა სვამს ამ სადღეგრძელოს და თუნდაც არ სვამდე, იგულისხმება, რომ უერთდები, პროტესტის გრძნობა მიჩნდება იმის გამო, რომ რაღაცას პირდაპირ ან ირიბად მაიძულებ.

აქ კორდელია გამახსენდა „მეფე ლირიდან”: მამას რომ უბრალოდ და მოკლედ უთხრა მიყვარხარო, მაშინ როცა მისმა ორმა დამ მამას, მეფე ლირს ქების და სიყვარულის ჰიმნები უძღვნეს და სამეფოს მოზრდილი ნაწილებიც მიიღეს ამ სიყალბის სანაცვლოდ, კორდელიამ კი თავისი გულწრფელობის და რეფლექსიით ნაკარნახევი პასუხის სანაცვლოდ ვერც ვერაფერი მიიღო. „მეფე ლირის” მოქმედება ჩვენს წელთაღრიცხვამდე ხდება. მართალია, პიესაში მოქმედება მთლიანად წარმოსახვითია და ისტორიულ ფაქტებს არ ეფუძნება, მაგრამ სულ ვფიქრობდი, რომ მამისთვის ნათქვამი კორდელიას „მიყვარხარ”, არის სუფრაზე ახლადგაცნობილისთვის ნათქვამი „სავარაუდოდ მომწონხარ, მაგრამ (ჯერ) არ მიყვარხარ და ნუ მაიძულებთ ირიბად ან პირდაპირ ვთქვა ის, რასაც არ ვგრძნობ და არ ვფიქრობ”.

თუ სადღეგრძელოს დანიშნულება ის არის, რომ, როგორც სხვა ერები სვამენ სასმელს უსიტყვოდ, ქართველები ვერ დალევენ, რატომ არ შეიძლება, მაგალითად, პასუხისმგებლობის, მოხალისეობის, ან გადასახადების პატიოსნად გადამხდელების სადღეგრძელო დავლიოთ?! იმათი კი არა ვინც გადასახადს დაჭერის ან დაჯარიმების შიშით იხდის, არამედ იმათი, ვისაც სწამს გადასახადების გადახდის, იმის, რომ სხვანაირად ვერ იქნება მართალი საკუთარი სინდისის და სხვების წინაშე, რადგან გადასახადი არის სავალდებულო, უპირობო ფულადი შენატანი ბიუჯეტში, რომელსაც იხდის გადასახადის გადამხდელი, გადახდის აუცილებელი, არაეკვივალენტური და უსასყიდლო ხასიათიდან გამომდინარე. ეს ნიშნავს, რომ კითხვები რას ხმარდება შენი გადახდილი გადასახადი შეიძლება დასვა, მაგრამ თუ არ ეთანხმები იმას, რასაც ხმარდება, გადასახადი არ უნდა დამალო და თუ დამალავ სახელმწიფომ აუცილებლად და უპირობოდ უნდა გაგიშვას ციხეში (აბა მე რომ ვიხდი კოლექტიური მიზნების მიღწევისთვის გადასახადებს გიჟი ვარ?!). ვინმეს ოდესმე ამ ქვეყანაში რომელიმე ეს სადღეგრძელო თუ გსმენიათ?

სულ ვამბობ, რომ მძულს საკუთარი მორალისტური პათოსი და ძალიან არ მინდა ვინმემ სისხლმდინარე გულების (სოლ ბელოუს bleeding heart ასე მოვთარგმნე) კატეგორიას მიმაკუთვნოს, მაგრამ გუშინ ვიფიქრე, რომ ამ ქვეყანაში წარმოთქმული ამ უშინაარსო და ყალბი სადღეგრძელოების რაოდენობა კორელირებს ამ ქვეყნის განვითარებასთან. ამიტომ გუშინ ღამე, როცა შვიდწლიანი პაუზის შემდეგ ამ საშინელი ტექსტების ხელახლა გაგონების გამო ვერ დავიძინე, ათას აბორიალებულ აზრთან ერთად ისეთი სისულელეც მომივიდა თავში, როგორიც, მაგალითად, საქსტატის მიერ ქვეყანაში წარმოთქმული სადღეგრძელოების რაოდენობის სტატისტიკის წარმოებაა. წლის მანძილზე დალეული სადღეგრძელოების რაოდენობას დამოუკიდებელ ცვლადად გამოვიყენებდი და დამოკიდებულ ცვლადად კიდევ მთლიან შიდა პროდუქტს ან რაიმე შედარებად საზომს, რომ ამ რეგრესიით დამენახა სად ვართ (მარტივად რომ ვთქვათ, მცირდება თუ იზრდება სადღეგრძელოების რაოდენობა და ამასთან ერთად იზრდება თუ მცირდება, ვთქვათ, მშპ). 

მეორე პრობლემაა ამ სადღეგრძელოების მოსმენა. არ გიჩნდებათ კითხვა რატომ უნდა ვუსმენდეთ ამ აბსოლუტურ გულისამრევ სიყალბეს ასე მშვიდად. მაგალითად, გია ნოდია ამბობდა, სტალინის სადღეგრძელო რომ დაულევიათ, მეც რამდენჯერ ჩუმად ამიწევია ჭიქა მასპინძლები რომ არ გამენაწყენებინაო. გია ნოდიას ამ საქციელს ძალიან მიჭირს რამე დავარქვა. საქართველოს სიყვარულის ან რომელიმე ესეთ ცალყბა სადღეგრძელოს ამ არამზადა სტალინის სადღეგრძელოს ნამდვილად არ ვადარებ, მაგრამ როცა დასავლეთში განათლებამიღებული ეს ახალი თაობაც ამ ხმელ სიტყვებს ღეჭავს, გული მისკდება. არსად ევროპაში ან ამერიკაში არ მსმენია სუფრებზე და სხვა მსგავ შეკრებებზე ადამიანები ერთმანეთს ეუბნებოდნენ მიყვარხარო ან მითუმეტეს სიყვარულს ეფიცებოდნენ?! თქვენ თუ გსმენიათ იქნებ მითხრათ სად და როდის.

სადღეგრძელოს დანიშნულება, ჩემი მოკლე ჭკუით, არის უსურვო ვინმეს რაიმე კარგი ან ისურვო რაღაც კარგი, რაც გადამდები აღმოჩნდება სხვებისთვისაც და კარგის გაკეთებისკენ უბიძგებს ადამიანებს. მაგრამ სადღეგრძელოები იმ ტექსტებით, რა ტექსტებითაც ისმება ამ ქვეყანაში, სრულიად აუტანელია. რისკენ გვიბიძგებს შინაარსის და ყოველგვარი მოტივის და განზრახვისგან დაცლილი ამდენი სადღეგრძელო, გულისამრევი სიყალბის გარდა?! რატომ უნდა ვღეჭოთ და ვღეჭოთ და ვღეჭოთ ეს ხმელი სიტყვები გაუთავებლად?!

მე მგონია, რომ ამერიკელებმა, ბრიტანელებმა, ებრაელებმა, იაპონელებმა, გერმანელებმა და ზოგიერთმა სხვა ხალხმა მოიპოვა უფლება თქვან Long live America/Britain და ა.შ. ანუ ადღეგრძელონ საკუთარი ქვეყანა, რადგან ამ ხალხების უმრავლესობას საკუთარი ქვეყნის გამარჯვება და დიდხანს არსებობა საკუთარი მონაწილეობის გარეშე არ უნდა. მახსენდება როგორ მიყვებოდა ერთი ამერიკელი როგორ არ წავიდა ყოფილი თანამშრომლის წვეულებაზე, რომელიც ბიზნესში გადაბარგდა და სავარაუდოდ გადასახადებს მალავდა. იმ ამერიკელმა გააკეთა ის, რაც შეეძლო: თავისი საქციელით შეეცადა გაენაპირებინა გადასახადის დამმალველი. დიდი იმედი მაქვს, ჩვენთანაც ერთ დღეს ასე იქნება და ამ ქვეყნის მოსახლეობის უმრავლესობა გააცნობიერებს, რომ მისი მონაწილეობის გარეშე ეს ქვეყანა ვერ გაიმარჯვებს და დაფიქრდება საკუთარ როლზე. მანამდე საქართველოს ეს სადღეგრძელო კარგი იქნება უბრალოდ დავაპაუზოთ.

რაც შეეხება, „ჩვენი სიყვარულის, მეგობრობის და გაგების” ამბების სადღეგრძელოებს (სიტყვა „ამბავი” ამ სადღეგრძელოებში, ჯერ კიდევ სკოლის ასაკიდან მკლავდა), ესენი შეგვიძლია წარსულში სამუდამოდ დავტოვოთ ან არ დავტოვოთ და თან წავიღოთ მომავალში, მიუხედავად იმისა, რომ იქ მათი ადგილი არ იქნება. არჩევანი ჩვენზეა.

 

მიხეილ კუკავა

 

წაკითხულია
23648
ელ. ფოსტის გაგზავნა

ამავე ავტორის ბლოგები:

04 იანვარი 2017 | 15:28 მიხეილ კუკავა

რატომ დავცინით „თვითმიზნურ” მოდერნულ და თანამედროვე ხელოვნებას

გუგენჰაიმში აგნეს მარტინმა, MoMA-ს თანამედროვე ხელოვნების ფილიალმა (PS1) ნიუ-იორკში, ჩიკაგოს ხელოვნების ინსტიტუტმა და ჩიკაგოს თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმმა კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ არ არსებობს გამოხატვის უღირსი საგნები, აღქმები, მოვლენები თუ ამ მოვლენების ინტერპრეტაციები.

ვრცლად
07 დეკემბერი 2016 | 16:53 მიხეილ კუკავა

(როგორი) იქნება გერმანული რაციონალიზმი 30 წლის შემდეგ?

ციდან ალბათ ყველაზე კარგად ჩანს გერმანული რაციონალიზმი, მიწის და განახლებადი ენერგიიის ათვისება (გუშინ მხოლოდ მიუნხენიდან ფრანკფურტამდე მგზავრობისას 500-ზე მეტი ქარის წისქვილი დავთვალე), ტყის ფართობების და სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების ეს რაღაც განსხვავებული სიმეტრიით მონაცვლეობა და, მთლიანობაში, ეს განსხვავებულად დავარცხნილი რელიეფი.

ვრცლად
26 სექტემბერი 2016 | 08:54 მიხეილ კუკავა

კიდევ ერთხელ სადღეგრძელოებზე: როცა ვნებები დუღს

სადღეგრძელოებზე ჩემმა ბლოგმა იმაზე გაცილებით მეტი ვნებები და კონტრასტული რეაქციები გამოიწვია, ვიდრე ველოდი: მკვეთრად უარყოფითი ძირითადად უფროსი თაობის მხრიდან და მკვეთრად დადებითი ახალგაზრდა და საშუალო ასაკის ხალხის მხრიდან. მკვეთრად უარყოფითი დამოკიდებულების მქონე ადამიანებმა დაიწყეს პირადად ჩემი და ჩემი ქართველობის ლანძღვა კომენტარებში თუ პირად მიმოწერაში, ხოლო მკვეთრად დადებითი დამოკიდებულების მქონე ადამიანებმა -- ჩემი ქება მაღალი მოქალაქეობრივი თვითშეგნების გამო, რამაც გადამაწყვეტინა მეთქვა (ამჯერად უკვე საბოლოოდ), რატომ არ ვეთანხმები არცერთ მხარეს. როცა ვნებები დუღს, როგორც ამბობენ, ჭეშმარიტება ორთქლდება (არა, იმის თქმა არ მინდა, რომ მე ვიცი ჭეშმარიტება).

ვრცლად

ბლოგი

„კაპიტალი განსაზღვრავს წარმოებით ურთიერთობებს,“ – კარლ მარქსის ამ ზეცნობილი ფრაზით გილოცავთ კაპიტალიზმის კრიტიკოსებს თქვენი კერპის 200 წლის იუბილეს, და მსურს განვავრცო, რომ იდეოლოგიური განსხვავების მიუხედავად, არა თუ ვეთანხმები, მეტიც, მიმაჩნია, რომ სწორედ კაპიტალი უდევს საფუძვლად არა მხოლოდ წარმოებით, არამედ ნებისმიერი სახის ურთიერთობას სოციუმში, რომელიც პროგრესსა და განვითარებაზეა ორიენტირებული.

2019 წლამდე გადადოს საპენსიო რეფორმის დაწყება და მოამზადოს წინაპირობები კონსერვატიული (და არა სოციალურ-ლიბერალური) მოდელის შემოღებისთვის, იმ დათქმით, რომ დაგროვებითი და საბაზისო პენსიების სქემები ყოველთვის ერთმანეთის პარალელურად იარსებებს

40-წუთიანი დამქანცველი ჯანჯღარის შემდეგ, მწვერვალზე სრულიად ახალი, თვალუწვდენელი სივრცე გადაიშალა ჩვენს თვალწინ, როდესაც სოფელ გოგაშენში ამოვაღწიეთ

ახალქალაქს მორიგი დაგეგმილი ტრენინგის ფარგლებში ვესტუმრეთ. ამ ნაყოფიერ მიწაზე მშრომელი ფერმერები ცხოვრობენ. სწორედ აქ მოდის ქართულ ბაზარზე არსებული კარტოფილის, ბოსტნეულისა და მარცვლეულის დიდი ნაწილი. ბოლო პერიოდში ჩვენ მიერ ჩატარებული ტრენინგებიდან ეს შეხვედრა ყველაზე ინტერაქციული აღმოჩნდა. გამაკვირვა მათმა ცხოველმა ინტერესმა სიახლისადმი. ისინი მაქსიმალურად ცდილობდნენ მათთვის საინტერესო საკითხზე მიეღოთ რაც შეიძლება მეტი ინფორმაცია.

გასულ კვირას მაკედონიაში ნაციონალისტურად განწყობილ ადამიანთა ჯგუფი პარლამენტშიშეიჭრა. 200-კაციანი ბრბო, რომელთა შორისნიღბიანი მამაკაცები იყვნენ, სასტიკად გაუსწორდაწამყვანი მაკედონიური ოპოზიციურიპარტიის და ეთნიკური ალბანელების პარტიის ლიდერებს, მათ შორის ქალბატონს. ეს ორი პარტია აპირებდა ახალი უმრავლესობის შექმნას მაკედონიის პარლამენტში, რომლის სპიკერად ეთნიკურად ალბანელი პოლიტიკოსი აირჩიეს. პარლამენტში შეჭრილები, რომლებიც ქვეყნის ყოფილი პრემიერ-მინისტრისმომხრეები იყვნენ, ამ ფაქტის ასეთი სისხლიანი გზით ჩაშლას ცდილობდნენ.

მარტვილის რაიონის გამგებლის მოადგილე ყველაზე ძლიერ ოპონირებას გვიწევდა. მისი პირველივე ქმედება „ჰაკა“-ს ჰგავდა, რომელსაც გააფთრებული ახალზელანდიელი მორაგბეები მოწინააღმდეგე გუნდის მორალურად გასატეხად იყენებენ.

კონფლიქტის დაწყებიდან მეექვსე წელს ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა ჩაურევლობის პოლიტიკა დაარღვია და ასადის რეჟიმის წინააღმდეგ იერიში პირველად 7 აპრილს, გამთენიისას მიიტანა.

ესტონური წარმატებული პოტიკის მაგალითების მოძიება შესაძლებელია თითქმის ნებისმიერ სფეროში, დაწყებული სახელმწიფო მმართველობიდან, დამთავრებული განათლების პოლიტიკით.

უცხო ქვეყნების კანონებისა თუ რეფორმების კოპირება განვითარების ერთი-ერთი პოპულარული და საქართველოშიც ხშირად გამოყენებადი რეცეპტია. ლოგიკა მარტივია - „საჭირო არ არის ველოსიპედის ახლიდან გამოგონება“. თუმცა, ეს მიდგომა ხშირად არ ამართლებს.

ევროკავშირთან სავაჭრო სივრცის გაფართოების შედეგად ყველა მოსალოდნელი დადებით ეფექტი მიიღწევა გრძელვადიან პერიოდში (5-10 წელიწადი), ხოლო ხარჯების გაღება გვიწევს დღეს, რათა შესაბამისობაში მოვიდეთ ევროკავშირის კანონმდებლობასთანდა საბაზრო მოთხოვნებთან. ისედაც დაძაბულ სოციალურ და პოლიტიკურ ფონზე ამან შესაძლოა საფრთხე შეუქმნას რეფორმების წარმატებით განხორციელებას. შესაბამისად, დაახლოების პროცესი უნდა იყოს თანმიმდევრული და პრიორიტეტები გათვლილი ისე, რომ ბიზნესს ჰქონდეს ზრდის სტიმული; ასევე, მნიშვნელოვანია ექსპორტზე ორიენტირებული დარგების კონკურენტუნარიანობის ამაღლება წახალისდეს. მეორე მხრივ, საქართველოში ევროკავშირის სტანდარტების დანერგვა მეწარმეობასა და ზოგადად ქვეყნის საინვესტიციო სივრცეში პირდაპირი უცხოური ინვესტიციების მოზიდვას და ევროპულ ბაზარზე წვდომას ხელს შეუწყობს. DCFTA-ს სარგებლის სრულად ასათვისებლად, ასევე, აუცილებელია სამუშაო ძალის ბაზრის ცვლილება, რომელიც ამჟამად თავმოყრილია ძირითადად დაბალმწარმოებლურ დარგებში.

მე ძალიან კარგად არ ვიცნობ მაგამედ სარიევს. მაქსიმუმ ორჯერ შევხვედრივარ, პირველად მარნეულში და მეორედ ერთი კვირის წინ გარდაბნის მუნიციპალიტეტში ამჯერადაც ევროკავშირთან სავაჭრო ხელშეკრულების (DCFTA) შესაძლებლობების შესახებ ტრეინინგზე. მაგამედი არც ოლიმპიური ჩემპიონია და მისი ფოტოები არც საჯარო თავშეყრის ადგილებშია გამოფენილი, თუმცა ის რომ საუკეთესო მოქალაქეა, ამ ფაქტს წყალი არ გაუვა!

კეთილდღეობის ეკონომიკის ერთ-ერთი პრინციპია, რომ ზოგიერთ გადასახადს შესაძლოა უკუგავლენა ჰქონდეს ინდივიდების მოტივაციაზე- შექმნან დოვლათი. თუმცა, თუ გადასახადებიდან მიღებული თანხა საკმარისი არ არის ხარისხიანი ინფრასტრუქტურისა და საჯარო სერვისების დასაფინანსებლად, ამანაც შეიძლება დააზარალოს ეკონომიკა.

ინსტიტუტების განვითარებას არა მარტო პროფესიონალების, პოლიტიკური და ეკონომიკური ელიტების სწორად მიმართული შრომა და გადაწყვეტილებები, არამედ მოსახლეობის დამოკიდებულებებისა და ფასეულობების შეცვლაც სჭირდება.

ფერმერებთან ჩვენი შეხვედრის დროს სულიად მოულოდნელად აღმოვაჩინეთ მსმენელებს შორის ორი “თინეიჯერი” ბიჭი; მომავალი ფერმერები მამასთან ერთად გამალებით იწერდნენ პრეზენტაციის დროს მიწოდებულ ყველა ინფორმაციას თაფლის წარმოების არსებული შესაძლებლობების, პრობლემებისა და გამოწვევების შესახებ.

მას შემდეგ, რაც საქართველომ დამოუკიდებლობა მოიპოვა, მთავრობები, პოლიტიკური პარტიები, ექსპერტები, თუ იდეოლოგები გვპირდებიან საქართველოს ეკონომიკურ გაბრწყინებას, რეცეპტად კი ბორჯომის გაყიდვიდან დაწყებული დაბალი გადასახადებით დამთავრებული არაერთ იდეას თუ თეორიას ასახელებენ. ასე გრძელდება 25 წელია და, მართალია, 90-იანი წლების სიდუჭირიდან მოსახლეობის დიდი ნაწილი გამოვიდა, გაბრწყინებამდე ჯერ კიდევ ბევრი გვიკლია.

გუგენჰაიმში აგნეს მარტინმა, MoMA-ს თანამედროვე ხელოვნების ფილიალმა (PS1) ნიუ-იორკში, ჩიკაგოს ხელოვნების ინსტიტუტმა და ჩიკაგოს თანამედროვე ხელოვნების მუზეუმმა კიდევ ერთხელ დამარწმუნა, რომ არ არსებობს გამოხატვის უღირსი საგნები, აღქმები, მოვლენები თუ ამ მოვლენების ინტერპრეტაციები.

სამი წლის წინ ამერიკელმა ჟურნალისტმა ენ ბერნარდმა National Geographic-ისთვის მომზადებულ რეპორტაჟში შემდეგი სიტყვები დაწერა: „თუ დაეცემა დამასკო, დაეცემა სირიაც.“ ომის დაწყებიდან, თითქმის, ექვსი წლის თავზე პრეზიდენტ ბაშარ ალ-ასადის ციტადელად ქცეული სირიის დედაქალაქი გადარჩა, ხოლო ალეპომ, სიდიდით მეორე უძველესმა ქალაქმა და ომამდელი სირიის ბიზნესცენტრმა, დაცემა 2012 წლიდან (სამოქალაქო ომის დაწყებიდან ერთ წელიწადში) დაიწყო, თუმცა, მაინც ბევრს გაუძლო გარდა რუსეთის ავიაიერიშისა.

ციდან ალბათ ყველაზე კარგად ჩანს გერმანული რაციონალიზმი, მიწის და განახლებადი ენერგიიის ათვისება (გუშინ მხოლოდ მიუნხენიდან ფრანკფურტამდე მგზავრობისას 500-ზე მეტი ქარის წისქვილი დავთვალე), ტყის ფართობების და სასოფლო-სამეურნეო სავარგულების ეს რაღაც განსხვავებული სიმეტრიით მონაცვლეობა და, მთლიანობაში, ეს განსხვავებულად დავარცხნილი რელიეფი.

გაძვირებული საიმპორტო ავტომობილების ფასი (გამოწვეული აქციზის ზრდით), სავარაუდოდ, გაახანგრძლივებს საქართველოში არსებული ავტომობილების „ექსპლუატაციის“ ვადას. შესაბამისად, ტექნიკური შემოწმების შემოღების ვადებისა და პირობების გაურკვევლობის პირობებში, შესაძლოა, ტექნიკურად არც ისე სახარბიელო მგომარეობაში მყოფმა ქართულმა ავტოპარკმა გაიხანგრძლივოს მავნე აირებისა და უსიამოვნო ინდუსტრიული ხმების „გამობოლქვის“ პერიოდი.

В шестидесятые годы прошлого века Ферруччо получил от продажи тракторов бόльший доход, чем планировалось, и исполнил свою мечту: поставил в свой гараж новенькую «феррари». Вторая часть этой истории намного интереснее. «Феррари» не оправдала ожиданий Ферруччо. Ферруччо, не раздумывая, явился прямо к Энцо Феррари, чтобы обсудить недостатки машины, он высказал свое мнение и предложил помощь в решении проблем...

გასული საუკუნის სამოციან წლებში ფერუჩომ ტრაქტორების გაყიდვით დაგეგმილზე მეტი შემოსავალი მიიღო და ოცნებაც აისრულა: საკუთარ ფარეხში ახალთახალი «ფერარი» დააყენა. ამ ისტორიის მეორე ნაწილი გაცილებით საინტერესოა.

სადღეგრძელოებზე ჩემმა ბლოგმა იმაზე გაცილებით მეტი ვნებები და კონტრასტული რეაქციები გამოიწვია, ვიდრე ველოდი: მკვეთრად უარყოფითი ძირითადად უფროსი თაობის მხრიდან და მკვეთრად დადებითი ახალგაზრდა და საშუალო ასაკის ხალხის მხრიდან. მკვეთრად უარყოფითი დამოკიდებულების მქონე ადამიანებმა დაიწყეს პირადად ჩემი და ჩემი ქართველობის ლანძღვა კომენტარებში თუ პირად მიმოწერაში, ხოლო მკვეთრად დადებითი დამოკიდებულების მქონე ადამიანებმა -- ჩემი ქება მაღალი მოქალაქეობრივი თვითშეგნების გამო, რამაც გადამაწყვეტინა მეთქვა (ამჯერად უკვე საბოლოოდ), რატომ არ ვეთანხმები არცერთ მხარეს. როცა ვნებები დუღს, როგორც ამბობენ, ჭეშმარიტება ორთქლდება (არა, იმის თქმა არ მინდა, რომ მე ვიცი ჭეშმარიტება).

ბოლო შვიდი წელია ქართულ სუფრაზე არ ვყოფილვარ, სანამ გუშინ ძირითადად ახალგაზრდებისგან შემდგარ ჯგუფთან ერთად არწივის ხეობაში და ხორნაბუჯზე ლაშქრობის შემდეგ ერთ რესტორანში მათთან ერთად არ აღმოვჩნდი. მოკლედ, ამ ადამიანების ასაკმა და განათლებამ მაფიქრებინა, რომ ეს ხალხი არ დალევდა იმ სადღეგრძელოებს, რის გამოც ქართულ სუფრებს გავურბივარ. მოლოდინი არ გამართლდა. ამ სუფრაზეც შეისვა „საქართველოს გაუმარჯოს”, ჩვენი სიყვარულის (იგულისხმება სუფრაზე მსხდომნი), მეგობრობის და ხვალინდელი დღის სადღეგრძელოები. ამ სადღეგრძელოებს გვთავაზობდა ერთ-ერთი ჩვენი თანამოლაშქრე ბიჭი, რომელმაც თქვა მე თამადა არ ვარო, თუმცა ტრადიციული თამადისგან მხოლოდ იმით განსხვავდებოდა, რომ დალევას არ გვაძალებდა.

პანკისი - სტერეოტიპების მსხვერპლი ულამაზესი კუთხე

გამარჯობა, მინდა ეს ბლოგი დავწერო ქართული მატყლის პრობლემაზე და თხრობა დავიწყო ახლო წარულიდან, ასევე გაგაცნოთ მატყლის პრობლემის მოგვარების უელსური მოდელი.

უიმედო და არაინფორმირებული გურულები 6 ივლისს ლანჩხუთის მინუციპალიტეტის სოფელ ჯურუყვეთში ვნახე. არაინფორმირებული ევროინტეგრაციის პროცესებზე, უიმედო თავიანთი სოციალური მდგომარეობით.

აბორტის უფლება ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი პოსტულატია ადამიანის უფლების კონვენციაში. გაეროს CEDAW-ს კომიტეტის დეკლარაციაში წერია: „გაეროს წევრმა ქვეყნებმა ხელი უნდა შეუწყოს ჯანდაცვის სფეროში ქალის მიმართ ყველანარი დისკრიმინაციის აღმოფხვრას, ქალის და კაცის უფლება თანაბრად უნდა იყოს დაცული და ქალებს უნდა ქონდეთ წვდომა ჯანდაცვის სერვისებზე, ოჯახის დაგეგმარების ჩათვლით“.

Brexit -ის მოწინააღმდეგები მოსახლეობას აფრთხილებდნენ უპირატესად ეკონომიკური შედეგების თაობაზე: ბრიტანეთის ფინანსთა სამინისტროს პროგნოზით, Brexit-ის შემდგომ ყოველი ბრიტანული ოჯახი 4300 ფუნტს დაკარგავს წელიწადში 2020 წლისათვის იქნება სავარაუდოდ, 100 მილიარდი ფუნტის ეკონომიკური ზარალი. 950 000 სამუშო ადგილს შეექმნება საფრთხე. პროფესიული გაერთიანებების ვარაუდი უფრო დრამატულია: 4 მილიონი სამუშაო ადგილი საფრთხის ქვეშაა, განსაკუთრებით კი, ექსპორტთან დაკავშირებულ სფეროებში, საავტომობილო და ქიმიურ ინდუსტრიაში. ბევრი ფირმა კონტინენტურ ევროპაში გადავა. შემცირდება პირდაპირი ინვესტიციები.

ბატონი სერგო ქალაქ თელავიდან თან რეალური პიროვნებაა და თან კრებითი სახელია იმ ადამიანებისა, რომლებიც ევროინტეგრაციის მიმართულებით ინფორმაციულ შიმშილს განიცდიან.

გერმანიაში მმართველი კოალიციის პარტიების: CDU -სა და CSU- ს ცალკეული პოლიტიკოსები სკეპტიკურად არიან განწყობილნი, რამდენად გონივრულია საქართველოსთვის ვიზალიბერალიზაციის მინიჭების თაობაზე ევროკომისიის გეგმა. მათ არგუმენტად მოჰყავთ ქართული კრიმინალური დაჯგუფებების მზარდი მასშტაბი და გავლენები ევროპაში, ამასთან, საქართველოს მოქალაქეების მიერ ლტოლვილის სტატუსის ბოროტად გამოყენების ტენდენციად ქცეული ფაქტები. ეს არგუმენტები რეალობაში საფუძველს მოკლებული როდია, მაგრამ სწორედ ამ თემის წამოწევა საქართველოს სახელმწიფოსათვის ეგზისტენციალურად მნიშვნელოვანი საკითხის გადამწყვეტ ფაზაში აღაშფოთებს ქართულ საზოგადოებას:

„სურსათის უვნებლობა ევროკავშირმა რომ არ მოგვთხოვოს, ისე არ უნდა გვქონდეს“? - ეს რეპლიკა მესტიაში ჯერ კიდევ “გაუხურებელი” ტრენინგის მიმდინარეობის დროს ადგილობრივმა ზაზა დევდარიანმა “გვესროლა”.

პილოტმა დაშვება გამოაცხადა. ქვევით თვალი მომჭრა აღმოსავლეთსა და უდაბნოს კლიმატისთვის უჩვეულო სიმწვანემ, რომელიც თელ-ავივის აეროპორტის ზოლამდე მთელი 20 წუთის განმავლობაში არ დასრულებულა. გაოცებამ დროებით გადამავიწყა „აირზენას“ ღარიბული, უგემური მენიუ და ლამაზი, მაგრამ უჟმური და მოძველბიჭო სტიუარდესა. - ყვავის ყველაფერი, - მითხრა სიამაყით გვერდით მჯდომმა შუახნის მამაკაცმა, რომელიც საქართველოდან ისტორიულ სამშობლოში ღრმა ბავშვობაში გადასახლდა.

ცოტა ხნის წინ გავრცელდა ინფორმაცია "ჩერნომორენერგოს" დირექტორის, ასლან ბასარიას განცხადების შესახებ, რომელსაც ენგურჰესის დირექტორის ლევან მებონიაც ადასტურებს და რომლის მიხედვით ენგურჰესის მიერ გამომუშავებული არცერთი კილოვატი ამ ეტაპზე საქართველოს არ მიეწოდება და მთლიანად აფხაზეთს მიაქვს, ხოლო ზამთრისა და გაზაფხულის პერიოდში წაღებული ელექტროენერგიის რაოდენობა გამომუშავებულის 80%-ს შეადგენს.

არავის უკვირს ის ფაქტი, რომ რადიკალური ისლამის წარმომადგენელები მკაცრად აკრიტიკებენ დემოკრატიას, რადგან ის შარიათის სულთან შეუთავსებელ პოლიტიკურ პრაქტიკად, ზნეობრივი გარყვნილებისა და ქაოსის წყაროდ მიაჩნიათ. საკვირველი ისაა, რომ დემოკრატიას რელიგიის სახელით ქრისტიანებიც არ წყალობენ.

გასული წლის ბოლოს საქართველოს გაზმომარაგების გაზრდის საკითხმა არათუ აქტუალურობა შეიძინა, არამედ გადააჭარბა ყველანაირ მოლოდინს და უკვე ერთგვარ მძაფრსიუჟეტიან სერიალად იქცა “გაზპრომის” მთავარ როლში მონაწილეობით.

ქართველ მორწმუნეთა და სასულიერო პირთა გარკვეულ წრეში სიტყვა „ლიბერალიზმი“ ძალიან უარყოფითი რენომეთი სარგებლობს. ჩემი აზრით, ამას სამი უმთავრესი მიზეზი აქვს. პირველი, ესაა რუსული რელიგიური ლიტერატურა, რომლებიც „რომის მესამე იმპერიის“ სულისკვეთების მქონე ავტორების მიერაა დაწერილი, რომლებსაც ყველანაირი ლიბერალური აზრი, რომელიც ეჭვის ქვეშ აყენებს რუსული იმპერიის მართლმადიდებლურ მისიას, თავად მართლმადიდებლობის საწინააღმდეგო ძალად მიაჩნიათ; მეორე, ზოგიერთი ლიბერალის აგრესიული, ანტიეკლესიური პოზიცია, რომელიც სულაც არ გამომდინარეობს კლასიკური პოლიტიკური ლიბერალიზმის ბუნებიდან და აქედან გამომდინარე, თავად ამ ლიბერალის ბრალია და არა ლიბერალიზმის; მესამე, ზოგადად ლიბერალიზმის მოწინააღმდეგენი კარგად არ იცნობენ კლასიკური, პოლიტიკური ლიბერალიზმის ბუნებას.

ახალციხის რაიონში მცხოვრებ ერთ-ერთ მეფუტკრეს, რომელიც ევროპაში ქართული თაფლის ექსპორტისთვის საჭირო მოთხოვნებზე ინფორმაციას ეძებდა, სურსათის ეროვნულ სააგენტოში "ურჩიეს", რომ ევროკავშირში თაფლის შეტანაზე ფუჭ ოცნებას თავი დაანებოს და ცოტა უფრო პრაგმატულ-მიწიერი საქმით დაკავდეს.

ახლო აღმოსავლეთსა და სირიაში შექმნილი ვითარება შედეგია ცივილიზაციურ - რელიგიური კონფლიქტების გაღვივების, რომლებიც ემყარება საუკუნეების მანძილზე ჩამოყალიბებულ ეთნო-რელიგიურ რწმენებს და რომელთა გაღვივება ხდება გლობალური და რეგიონული პროცესების ფონზე.

კოლონიალიზმის ეპოქაში ევროპელები ცდილობდნენ ანდებში ოქროს ქალაქისთვის მიეგნოთ, მაგრამ ელდორადოც და ინკების პაიტიტიც მხოლოდ ლეგენდად დარჩა, ისევე როგორც საყდრისის 5-ათასწლოვანი მაღარო, რომლის შესახებაც უკვე ვეღარაფერს შევიტყობთ.

ხანგრძლივი დავა ე.წ. მოსმენების კანონთან დაკავშირებით დასრულებულია, ვეტოც დაძლეულია და დიდი ძმაც მზადყოფნაშია, რომ მუდამ გვიყუროს, გვისმინოს და განაჩენი გამოიტანოს.

მრავალი ქვეყნის გამოცდილების მიხედვით, სწორედ სადაზღვევო სფეროა ის სეგმენტი, რომელსაც შეუძლია რომ თავისი შემოსავლებიდან საგზაო უსაფრთხოებისთვის დაფინანსება გამოყოს და ეს თანხა ტრანსპარენტულად დახარჯოს გზების კეთილმოწყობასა და საგზაო უსაფრთხოებაზე მიმართულ სხვა კონკრეტულ პროექტებზე.

პირველად გადავწყვიტე ნახევრად პირადული და შეიძლება ცოტა არ იყოს თვითმაამებლური ჩანაწერის გასაჯაროება

უჩა სეთური, ინფორმაციის თავისუფლების განვითარების ინსტიტუტის (IDFI) ექსპერტი

"მორიგი ბლეფი" - ასე აფასებდნენ დღეს პროგრამას "აწარმოე საქართველოში"

სტრატეგიულად მნიშნელოვანი გეოგრაფიული მდებარეობის გამო საქართველოს მთელს კავკასიაში და მის ფარგლებს გარეთაც საკვანძო სატრანზიტო ფუნქცია აკისრია. ამის გამო, სატრანსპორტო ინფრასტრუქტურის და სატრანსპორტო საშუალებების გაუმჯობესება აუცილებელი წინაპირობაა ქვეყნის ეკონომიკური და სოციალური განვითარებისთვის.

ევროპასთან ასოცირების შესახებ შეთანხმებაში განსაკუთრებული ყურადღება ექცევა სატრანსპორტო საშუალებების უსაფრთხოების პირობების დაცვას: ავტომობილის გამართულობას, მძღოლების კვალიფიკაციას და მათ მიერ სამუშაო და დასვენების საათების მკაცრ დაცვას.

ერთხელ ერთმა ჩემმა ნაცნობმა ჟურნალისტმა, რომელიც შარშან კოლუმბიის უნივერსიტეტის ტრენინგზე გავიცანი, სოციალურ ქსელ Twitter-ზე დაწერა, რომ ამერიკის შეერთებული შტატების მადლობელია, რადგან მან, ნეპალელი ემიგრანტების შვილმა, მისი წილი ამერიკული ოცნება უკვე აიხდინა.

ადვოკატირება

შეხვედრა საღამოს 6 საათზე , www.eugeorgia.info-ს ოფისში დავნიშნეთ. ჩვენი ჯგუფი პირველად უნდა შეხვედროდა ახალციხის რაიონში, სოფელ ანდრიაწმინდაში მცხოვრებ მეყველეს - გალინა ინასარიძეს და მის შვილს - რუსლანს. თავდაპირველად, შეხვედრის მიზანი ერთმანეთის გაცნობ

"კვლევითი ჟურნალისტიკის და ადვოკატირების ცენტრი" ახორციელებს პროექტს, რომლის ფარგლებშიც ვეხმარებით მცირე და საშუალო ბიზნესს

რჩეული სტატიები

ამერიკული ლურჯი მოცვი, რომელიც გურიისა და აჭარის მაღალმთიანეთის კლიმატურ პირობებს კარგად შეეგუა, უნიკალური თვისებების გამო მსოფლიო ბაზარზე დიდი მოთხოვნით სარგებლობს. საქართველოში მოყვანილი 12 ტონა ლურჯი მოცვი დიდი ბრიტანეთის ბაზარზე წელს პირველად შევიდ

ევროკავშირის წარმომადგენლებმა საქართველოში თაფლის წარმოების ინდუსტრია შეამოწმეს და მიიჩნიეს, რომ სწორედ თაფლია ის ერთ-ერთი სტრატეგიული პროდუქტი, რომელსაც თხილისა და ღვინის კვალდაკვალ ევროკავშირის ბაზარზე შესვლის რეალური პერსპექტივა აქვს.

ევროკავშირში 1 კგ ბიო ჟოლოს საცალო ფასი 100 ევროს აჭარბებს, თუმცა, როცა კენკრის ბაღის გაშენება გადაწყვიტა, გიორგი კორელი, ძირითადად, მაინც ადგილობრივი ბაზრით მოიხიბლა. როგორც ახალგაზრდა ფერმერი ამბობს, ჟოლო საქართველოში საკმაოდ მოთხოვნადი პროდუქტია და ყოვ

მეწარმე წლიურ მოგებაზე მე-4 წლიდან გადის, ხოლო მე-6 წლიდან მიღებული მოგება პლანტაციის გაშენების და მოვლის მთლიან ხარჯებს აჭარბებს

1 კგ - 30 ლარი- ამ ფასად შეგიძლიათ იყიდოთ სატაცური წელს ქართულ საცალო ქსელებში. ცხოვრების დონის გათვალისწინებით, ბოსტნეულს თამამად შეუძლია დელიკატესებს შორის თავისი ადგილი დაიკავოს. თუმცა, როგორც ექსპერტები აცხადებენ, ფასს არც მისი თვისებები ჩამორჩება.

ევროკავშირი სოფლად მცხოვრები მოსახლეობისთვის ახალ საგრანტო პროგრამას იწყებს. ევროპის სამეზობლო პროგრამა სოფლის მეურნეობისა და სოფლის განვითარებისთვის - ENPARD-ის ფარგლებში დაფინანსებას მიიღებს ის, ვისაც სოფლად აგროწარმოების ალტერნატიული ეკონომიკური საქმი

პაატა მოგელაშვილს ხეხილის ბაღი 20 ჰა-ზე გორის რაიონის სოფელ ვარიანში აქვს გაშენებული. მეურნეობას უკვე რამდენიმე წელია ძმებთან ერთად უძღვება. ბაღი გააახლეს - "სინაფის" და "ჩემპიონის" ვაშლის ნერგები თანამედროვე ჯიშებით - "გრანი სმიტით", "ჯონათი" და "გოლდენ

რუსეთის სამხედრო თეორეტიკოსების მიერ შექმნილ “მომავლის ომის” მოდელს განსაკუთრებული აქტუალობა შესძინა უკრაინის კრიზისმა, რადგან კრემლმა სწორედ აღნიშნული მოდელის გამოყენებით მოახდინა უკრაინის ტერიტორიის ნაწილის ანექსია და შექმნა დესტაბილიზაციის კერები.

„ღვინის პირველი პარტია დანიაში 2006 წელს გავიტანეთ. შემდეგ დანიას ინგლისი, საფრანგეთი, იტალია და შვედეთი დაემატა.

ქალი მეწარმეების ხელშეწყობის მიზნით, ევროპის რეკონსტრუქციისა და განვითარების ბანკი საქართველოში ახალ პროგრამას იწყებს. EUGeorgia.info დაინტერესდა, რამდენად ხელსაყრელია პირობები და რას ფიქრობენ პროგრამასთან დაკავშირებით თავად ქალი მეწარმეები.

banner
banner
banner